حضرت امام صادق عليه‏السلام فرمود: کسي که به دنيا دل بسته و در بند علاقه‏اش اسير است همواره گرفتار سه حالت روحي است: غصه و اندوهي که هرگز از صفحه دلش زدوده نمي‏شود، آرزويي که هرگز برآورده نمي‏گردد و اميدي که هرگز به آن دست نمي‏يابد. ابوابراهيم روايت مي‏کند که روزي نزد امام جعفرصادق عليه‏السلام بودم که ناگاه شخصي از مردم کوهستان به خدمت آن حضرت آمد و چندين هديه به خدمت آن حضرت آورد و از آن جمله انباني که گوشت در آن بود. حضرت همه هداياي او را به جز انبان گوشت قبول کرد و فرمود: اين گوشت حلال نيست و کسي آن را ذبح ننموده است. بردار و پيش درندگان بگذار. مرد کوهي گفت: يابن رسول‏الله از مسلمان خريده‏ام. مرا به پاک بودن اين گوشت مطمئن کرده است. حضرت فرمود: که انبان را با گوشت در گوشه خانه بگذار تا حقيقت حال بر تو آشکار گردد. پس آن مرد به حسب اطاعت گوشت را در گوشه خانه نهاد، آن حضرت زير لب سخني گفت که نشنيدم. بعد از آن آوازي از آن گوشت برآمد که مي‏گفت يابن رسول‏الله من غير [ صفحه 77] مذبوحم (کسي مرا ذبح نکرده است) و تزکيه نشده‏ام و مرا لياقت آن نيست که ائمه دين و اولاد سيد المرسلين از من تناول کنند. مرد کوهي چون اين سخن را شنيد، انبان را برداشت و در خارج آن خانه پيش سگها گذاشت. بعد از آن حضرت متوجه من شد و فرمود: يا ابراهيم آيا مي‏داني که ما مي‏دانيم از علوم الهي آن مقدار که ديگران نمي‏دانند گفتم: بلي يابن رسول‏الله پدر و مادرم فداي تو باد. [ صفحه 78]