حضرت امام صادق عليهالسلام فرمود: هر که خشمي را براي رضاي خدا فرو برد، خداي متعال روز قيامت قلب او را از رضاي خود پر مينمايد.
محمد بن حسن صفار در کتاب بصائر الدرجات از مفضل بن عمر روايت ميکند که:
دو نفر از اصحاب حضرت صادق عليهالسلام مالي از خراسان براي آن حضرت آوردند؛ و در راه هميشه به اموال رسيدگي ميکردند، تا هنگامي که به ري رسيدند؛ يکي از رفقاي آنها کيسهاي که هزار درهم در آن بود، به آنها داد تا خدمت حضرت ببرند. هر روز جوياي اموال ميشدند تا مطمئن شوند تا اين که نزديک مدينه رسيدند، يکي از آنها گفت: بيا به پولها سري بزنيم؛ هنگامي که نگاه کردند؛ ديدند که همه در جاي خود است جز کيسهي پول آن مرد رازي (اهل ري). يکي از آنها به ديگري گفت: خدا به داد برسد، اکنون به حضرت صادق عليهالسلام چه بگوئيم؟ رفيقش گفت: او مرد کريمي است و گمان دارم که از اصل قضيه باخبر باشد. وقتي که وارد مدينه شدند، خدمت حضرت رسيده و مال را به ايشان تحويل دادند، فرمود: کيسهي مرد رازي چه شد؟ قصه را بيان کردند. فرمود: اگر کيسه را ببينيد ميشناسيد؟
[ صفحه 195]
گفتند: آري، فرمود: اي کنيز فلان کيسه را بياور؛ کنيز کيسه را آورد. حضرت کيسه را به آنها داد و فرمود: ميشناسيد؟ گفتند: آري همان است. فرمود:
من در دل شب محتاج مالي شدم، يکي از شيعيان جني خود را فرستادم، اين کيسه را از اثاث شما آورد.
[ صفحه 196]
|