حضرت امام صادق عليهالسلام فرمود: هر کس از شما به بلايي مبتلا شود و صبر کند، در صبرش مثل اجر هزار شهيد است.
شيخ طوسي در کتاب مجالس از مهزم بن ابيبردهي اسدي نقل ميکند که گفت:
آن گاه که تازه زيد را به دار کشيده بودند؛ وارد مدينه شدم و خدمت حضرت صادق عليهالسلام رسيدم. هنگامي که چشم حضرت به من افتاد، فرمود:
اي مهزم! زيد چه کرد؟ گفتم: به دار آويخته شد؛ فرمود: کجا؟ گفتم: در کناسهي بنياسد، فرمود: در کناسهي بنياسد او را بر سر دار ديدي؟ گفتم: بلي، پس حضرت گريه کرد به طوري که زنهاي پشت پرده هم گريه افتادند.
آن گاه فرمود: به خدا! طلب ديگري هم از آنها نزد او مانده که هنوز نگرفتهاند؛ من هم چنان فکر ميکردم و ميگفتم: بعد از کشتن و دار کشيدن ديگر چه طلبي از او دارند؟
پس با حضرت وداع کرده و برگشتم تا به کناسه رسيدم. عدهاي را ديدم که جمع شده بودند. نزديک رفته و ديدم که زيد را از چوبهي دار عليهالسلام پايين آوردهاند و ميخواهند بسوزانند، گفتم: اين آن مطلبي است که آن حضرت فرمود.
[ صفحه 189]
|