حضرت امام صادق عليه‏السلام فرمود: فروتني و تواضع، مايه اصلي هر شرف محبوب و مقام بلند است. علي بن حمزه نقل مي‏کند که سالي در محضر امام صادق عليه‏السلام به حج رفتيم در راه به يک درخت خرما رسيديم و در سايه آن براي استراحت توقف کرديم. حضرت دعايي نمودند و فرمودند: اي درخت ما را اطعام کن از آنچه خداوند متعال از روزي بندگانش در تو خلق فرموده است. درخت نخل که خشک بود بلافاصله سبز و پر برگ و ميوه خرما شد و شاخه‏هايش را به سمت امام صادق عليه‏السلام خم کرد. حضرت به من فرمود: بسم الله بگو هر قدر ميل داري تناول کن. رطب‏هايي را چيدم و تناول کردم که به لطافت و شيريني آن‏ها هرگز نديده بودم يک اعرابي نيز آن جا بود گفت: من در عمرم از هيچ کس جادويي عظيم‏تر از اين نديده بودم. حضرت فرمود: ما وارثان اسرار نبوتيم و سحر و جادو به ما نسبت ندارد ما از خداوند متعال مي‏خواهيم و دعا مي‏کنيم و او اجابت مي‏فرمايد. اگر مي‏خواهي دعا کنم تا خداوند تو را مسخ کند و به سگي مبدل شوي و هنگامي که به خانه‏ات بروي خانواده‏ات تو را [ صفحه 47] نشناسند. اعرابي در کمال جهل و وقاحت گفت: دعا کن. حضرت دعا کردند بلافاصله ديدم اعرابي به سگي تبديل شد و ساعتي به حضرت نگاه کرد و راه خانه‏اش را پيش گرفت. حضرت فرمود: به دنبالش برو. ببين چه اتفاقي مي‏افتد من پشت سر او حرکت کردم. ديدم که به خانه‏اش رفت و با اهل و عيال خود با ملايمت رفتار مي‏کرد اما خانواده‏اش به چوب و سنگ او را از خانه بيرون کردند. سپس خدمت حضرت برگشتم و احوال اعرابي را نقل نمودم بعد از آن ديدم آن سگ دوباره آمد و اشک از چشمانش جاري و بسيار مضطرب و نگران و ملتمس بود و روي خاک مي‏غلطيد و ناله مي‏زد. حضرت به او ترحم نمود و دعا کرد و اعرابي به صورت اول برگشت. حضرت فرمود: هم اکنون فهميدي که اهل‏بيت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم ساحر و کاهن نيستند بلکه هدايت کننده راه حق و خلفاي مطلقند. اعرابي گفت: يابن رسول‏الله به آنچه فرمودي ايمان دارم. [ صفحه 48]