حضرت امام صادق عليهالسلام فرمود: فروتني و تواضع، مايه اصلي هر شرف محبوب و مقام بلند است.
علي بن حمزه نقل ميکند که سالي در محضر امام صادق عليهالسلام به حج رفتيم در راه به يک درخت خرما رسيديم و در سايه آن براي استراحت توقف کرديم. حضرت دعايي نمودند و فرمودند: اي درخت ما را اطعام کن از آنچه خداوند متعال از روزي بندگانش در تو خلق فرموده است. درخت نخل که خشک بود بلافاصله سبز و پر برگ و ميوه خرما شد و شاخههايش را به سمت امام صادق عليهالسلام خم کرد.
حضرت به من فرمود: بسم الله بگو هر قدر ميل داري تناول کن. رطبهايي را چيدم و تناول کردم که به لطافت و شيريني آنها هرگز نديده بودم يک اعرابي نيز آن جا بود گفت: من در عمرم از هيچ کس جادويي عظيمتر از اين نديده بودم. حضرت فرمود: ما وارثان اسرار نبوتيم و سحر و جادو به ما نسبت ندارد ما از خداوند متعال ميخواهيم و دعا ميکنيم و او اجابت ميفرمايد. اگر ميخواهي دعا کنم تا خداوند تو را مسخ کند و به سگي مبدل شوي و هنگامي که به خانهات بروي خانوادهات تو را
[ صفحه 47]
نشناسند.
اعرابي در کمال جهل و وقاحت گفت: دعا کن. حضرت دعا کردند بلافاصله ديدم اعرابي به سگي تبديل شد و ساعتي به حضرت نگاه کرد و راه خانهاش را پيش گرفت. حضرت فرمود: به دنبالش برو. ببين چه اتفاقي ميافتد من پشت سر او حرکت کردم. ديدم که به خانهاش رفت و با اهل و عيال خود با ملايمت رفتار ميکرد اما خانوادهاش به چوب و سنگ او را از خانه بيرون کردند. سپس خدمت حضرت برگشتم و احوال اعرابي را نقل نمودم بعد از آن ديدم آن سگ دوباره آمد و اشک از چشمانش جاري و بسيار مضطرب و نگران و ملتمس بود و روي خاک ميغلطيد و ناله ميزد.
حضرت به او ترحم نمود و دعا کرد و اعرابي به صورت اول برگشت. حضرت فرمود: هم اکنون فهميدي که اهلبيت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم ساحر و کاهن نيستند بلکه هدايت کننده راه حق و خلفاي مطلقند.
اعرابي گفت: يابن رسولالله به آنچه فرمودي ايمان دارم.
[ صفحه 48]
|