حضرت امام صادق عليه‏السلام فرمود: اسلام عريان است و لباسش حيا و شرم است و زيورش وقار و مردانگي، آن کار خوب است و ستونش ورع و اساس اسلام دوستي ما اهل‏بيت است. احمد بن علي بن ابيطالب طبرسي در کتاب احتجاج از هشام بن حکم نقل مي‏کند که: ابن ابوالعوجا و ابوشاکر ديصاني و عبدالملک بصري و ابن‏مقفع نزد خانه‏ي خدا جمع شده و حاجيان را مسخره مي‏کردند و به قرآن طعنه مي‏زدند، ابن ابي‏العوجا گفت: بيائيد هر کدام از ما ربع قرآن را نقض کنيم (يعني مثل آن را بياوريم) و وعده‏ي ما سال آينده همين جا؛ که همه‏ي قرآن را نقض و اينجا گرد آئيم. سال آينده همه همان جا جمع شدند ولي نتوانسته بودند چيزي از قرآن را نقض کنند و به عجز و ناتواني خويش اقرار کردند. هشام گفت: در اين ميان حضرت صادق عليه‏السلام به آنها رسيد و اين آيه را خواند: «بگو اگر جن و انس متفق شوند که مثل اين قرآن بياورند، نتوانند آورد، هر چند به پشتيباني يکديگر برخيزند. سوره [ صفحه 224] اسري؛ آيه: 88» آنها به يکديگر نگاه کرده گفتند: اگر اسلام حقيقتي داشته باشد وصيت محمد صلي الله عليه و آله به غير جعفر بن محمد نرسيده است. به خدا! ما هيچ وقت او را نديديم جز اين که از او ترسيديم و از هيبت او بدنمان لرزيد؛ سپس با اقرار به ناتواني خويش متفرق شدند. [ صفحه 225]