حضرت امام صادق عليهالسلام فرمود: اسلام عريان است و لباسش حيا و شرم است و زيورش وقار و مردانگي، آن کار خوب است و ستونش ورع و اساس اسلام دوستي ما اهلبيت است.
احمد بن علي بن ابيطالب طبرسي در کتاب احتجاج از هشام بن حکم نقل ميکند که: ابن ابوالعوجا و ابوشاکر ديصاني و عبدالملک بصري و ابنمقفع نزد خانهي خدا جمع شده و حاجيان را مسخره ميکردند و به قرآن طعنه ميزدند، ابن ابيالعوجا گفت: بيائيد هر کدام از ما ربع قرآن را نقض کنيم (يعني مثل آن را بياوريم) و وعدهي ما سال آينده همين جا؛ که همهي قرآن را نقض و اينجا گرد آئيم.
سال آينده همه همان جا جمع شدند ولي نتوانسته بودند چيزي از قرآن را نقض کنند و به عجز و ناتواني خويش اقرار کردند. هشام گفت: در اين ميان حضرت صادق عليهالسلام به آنها رسيد و اين آيه را خواند:
«بگو اگر جن و انس متفق شوند که مثل اين قرآن بياورند، نتوانند آورد، هر چند به پشتيباني يکديگر برخيزند. سوره
[ صفحه 224]
اسري؛ آيه: 88»
آنها به يکديگر نگاه کرده گفتند: اگر اسلام حقيقتي داشته باشد وصيت محمد صلي الله عليه و آله به غير جعفر بن محمد نرسيده است. به خدا! ما هيچ وقت او را نديديم جز اين که از او ترسيديم و از هيبت او بدنمان لرزيد؛ سپس با اقرار به ناتواني خويش متفرق شدند.
[ صفحه 225]
|