پايه گذار، مؤسس.در فرهنگ عاشورا و مراسم سوگواري، کسي که بر پاي دارنده‏مجلس عزا يا تعزيه و روضه و سخنراني براي امام حسين‏ «ع‏» و ديگر معصومين است. باني مجلس معمولا بنا به نذر و نياز يا از روي عشق و علاقه دست به اين کار مي‏زند ومتکفل خرج و هزينه پذيرايي و اجرت روضه خوان و تعزيه خوان و واعظ و محل‏برگزاري جلسه مي‏شود.به مؤسس ساختن مسجد و حسينيه هم باني گفته مي‏شود.رسم ‏است که واعظ و مداح، باني مجلس را ياد و دعا مي‏کند که خداوند قبول فرمايد و موردعنايت و کرم ابا عبدالله‏ «ع‏» قرار گيرد.