واقعه حره، قيام مردم مدينه بر ضد حکومت يزيد بود.پس از شهادت حسين بنعلي «ع»، ظلم و فسق يزيد فراگيرتر و آشکارتر شد و مردم فساد دستگاه حاکم و ظلمعمال او را ديدند و در مدينه، آگاهان از اوضاع، مردم را به زشتکاريهاي حکام آگاهساختند.والي مدينه در آن زمان، «عثمان بن محمد بن ابي سفيان» بود.اهل مدينه عليه او شوريدند و او و مروان و ديگر امويان را از مدينه بيرون کردند و با «عبدالله بن حنظله» بيعت کردند.خبر قيام مردم مدينه، با گزارش مروان به گوش يزيد رسيد.وي سپاهي انبوهرا تحت فرمان «مسلم به عقبه» [1] به مدينه گسيل داشت. [2] مهاجمان در منطقه «حره واقم»
فرود آمده، به مدينه تاختند و سه روز به کشتار و غارت پرداخته و به نواميس مسلمانانتجاوز کردند.مردم به حرم پيامبر «ص» پناه بردند.لشکريان يزيد، حرمتحرم را نگه نداشتند و با اسبها به داخل حرم آمدند و مردم را قتل عام کردند.کشتگان اين واقعه هزاران نفر بودند.از جمله «عبدالله بن جعفر نيز در اين حادثه شهيد شد.واقعه حره در 28 ذيحجه سال 63 هجري اتفاق افتاد.يزيد، دو ماه نيم پس از اين حادثه مرد. [3] اين قيام که به قيام حره، حره واقم، قيام اهل مدينه و... هم معروف است، از پيامدهاي حادثه عاشورا محسوب ميشود و افشاگريهاي اهل بيت و اقامه عزا در مدينه و انگيزشهايزينب کبري، در بذر پاشي آن مؤثر بوده است. [4] .
«حره» به سرزمينهاي پر سنگلاخ که پر از سنگهاي سياه و سوخته باشد گفته ميشد. درمناطقي از جمله اطراف مدينه از اين حرهها وجود داشت و براي هر کدام نام بخصوصي هم بود، به تناسب کساني که در آن منطقه ميزيستند. [5] هم اکنون نيز در مدينه بزرگ، بقاياي اندکي از آنها به چشم ميخورد.
|