همسر مسلم بن عوسجه، از زنان برجسته شيعه که در کربلا از ياران حضرت‏ سيد الشهدا «ع‏» بود.پس از شهادت مسلم بن عوسجه، پسرش خلف آماده جنگ شد.امام‏ حسين از او خواست که به سرپرستي مادرش بپردازد.ولي مادرش او را تشويق به جنگ‏ کرد و گفت: جز با ياري پسر پيغمبر، از تو راضي نخواهم شد.خلف پس از نبردي دليرانه ‏به شهادت رسيد.پس از شهادتش، سر او را به طرف مادرش پر تاب کردند.او هم سر را برداشته، بوسيد و گريست. [1] ماجرايي نظير اين، درباره‏ «ام وهب‏» و پسرش وهب بن‏عبدالله کلبي نقل شده است.از آنجا که در ميان شهداي کربلا کسي به نام خلف بن مسلم ‏نيست، احتمالا اشتباهي در نقل پيش آمده و ام وهب و پسرش وهب صحيحتر باشد.

[1] ر.ک: رياحين الشريعه، ذبيح الله محلاتي، ج 3، ص 305.