سوزناکترين ناله برخاسته از ژرفاي جان، که شيعه کربلايي با آن ندا، سيد الشهدا را صدا مي‏زند، ندايي که قلبهاي عاشق حسين‏ «ع‏» را به هم متصل مي‏کند و حسينيان را زير خيمه‏ «ذکر» گرد مي‏آورد.شعاري که بر پرچم عزاداران محرم، بر پيشاني رزمندگان اسلام، بر لبهاي نوحه سرايان عاشورا مي‏درخشد و مي‏شکفد.نداي شوق آميزي که صحابي‏ بزرگوار، جابر بن عبدالله انصاري، وقتي همراه عطيه بر سر تربت‏حسين‏ «ع‏» آمد و بيهوش ‏شد، چون عطيه آب به صورتش پاشيد و به هوش آمد، سه بار گفت: «يا حسين!يا حسين! يا حسين!» آنگاه گفت: «احبيب لا يجيب حبيبه؟» و سپس به زيارت ابا عبدالله عليه السلام‏ پرداخت.