از شهداي کربلاست.مردي دلير و تکسوار از شيعيان بصره و از ياران علي‏ «ع‏» درجنگهاي سه‏گانه جمل، صفين و نهروان بود و در جنگ صفين، حضرت او را امير طايفه ‏ازد قرار داد.پس از شهادت امير المؤمنين، از ياران امام مجتبي‏ «ع‏» بود، سپس به حسين‏ «ع‏» پيوست. وقتي خبر حرکت امام را به سوي کوفه شنيد، از بصره به سوي کربلا حرکت کرد. وقتي رسيد که حادثه پايان يافته بود و با تيغ بر افراد سپاه عمر سعد حمله کرد.عده‏اي را کشت و خود به شهادت رسيد. [1] .

[1] تنقيح المقال، مامقاني، ج 3، ص 303، عنصر شجاعت، ج 3، ص 175.