مهر، قطعه‏اي کوچک از گل، معمولا به شکل مکعب مستطيل يا استوانه‏اي که ‏نمازگزاران، بر زمين نهند و به جاي خاک، پيشاني به هنگام سجده بر آن گذارند. [1] مهر وتسبيحي که از تربت‏سيد الشهدا ساخته شود و بر آن نماز، يا با آن ذکر گفته شود، فضيلت‏بسيار دارد، امامان و اولياء و علماء چنين مي‏کردند.امام صادق‏ «ع‏» سجده بر تربت امام‏حسين‏ «ع‏» مي‏کرد و فرمود: «السجود علي تربة الحسين‏ «ع‏» تخرق الحجب السبع‏» [2] ، سجده‏بر تربت‏حسيني، حجابهاي هفتگانه را کنار مي‏زند.صنعت مهر سازي و تسبيح سازي از تربت ‏حرم ائمه، شغلي مقدس و محترم و اغلب در انحصار خاندانهاي پاک و سادات‏معتقد بوده است.حتي در کربلا، خانداني براي اينکه اين افتخار و امتياز را همواره داشته ‏باشد، سالانه مبلغي به والي بغداد مي‏پرداخته است.