ستمديده، از لقبهاي سيد الشهداست که اغلب با نام او همراه است: يا حسين مظلوم، در زيارتنامه‏ها و احاديث، تکيه بر روي اين لقب براي بيان ظالم بودن حکومت اموي وسپاهي است که در کربلا آن حضرت را به شهادت رساندند.هر چند آنان مي‏کوشيدند تا خود را تبرئه کنند و گناه کشته شدن را به گردن خود امام بيندازند، ولي مظلوميت آن شهيد، همواره مثل پرچمي در اهتزاز بوده است. در حديث امام باقر «ع‏» است: «ان الحسين صاحب کربلا قتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا» [1] و در برخي تفاسير، آيه‏ «و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا» (اسراء/33) به ‏شهادت آن حضرت تفسير شده است. [2] و همچنين آيه‏ «و سيعلم الذين ظلموا اي منقلب ‏ينقلبون‏» (شعراء/225) به مظلوميت اهل بيت تاويل گشته است. [3] آيه‏ «اذن للذين يقاتلون‏ بانهم ظلموا» (حج/39) نيز طبق روايات، درباره حسين بن علي‏ «ع‏» است که يزيد در پي‏کشتن او بود تا آنکه مظلومانه شهيد شد.امام صادق‏ «ع‏» نيز در حديثي امام زمان‏عليه السلام را خونخواه حسين‏ «ع‏» معرفي مي‏کند. [4] و درباره آيه‏ «اسروا النجوي الذين ‏ظلموا» (انبياء/3) روايت است که: «الذين ظلموا آل محمد حقهم‏». [5] مظلوميت ‏ابا عبدالله‏ «ص‏» و ائمه، شيعه را همواره در مسير ظلم‏ستيزي و آمادگي براي جانبازي در رکاب انتقام ‏گيرنده خون شهداي مظلوم کربلا، حضرت مهدي‏ «ع‏» قرار مي‏دهد و کينه ‏ظالم را در دلها مي‏پروراند.افراشتن پرچم مظلوميت آل الله، محور تجمع و تشکل همه ‏مظلومان و ستمديدگان تاريخ بر محور امام مظلومان است.