از سران مخالف با اهل بيت‏ «ع‏» و هوادار خط اموي و پسر عموي عثمان که در امور مالي و سياسي انحرافهاي فاحشي داشت و از محرکين بر ضد آل علي بود و سوء استفاده‏هاي بسياري از بيت المال در زمان عثمان داشت. [1] وي به زبان رسول خدا «ص‏» لعنت ‏شده بود.علي‏ «ع‏» هم روزي به او نگريست و فرمود: واي بر تو و واي بر امت محمد از دست تو و دودمانت، آنگاه که موي سرت سفيد شود.علي عليه السلام او را پرچمدار گمراهي مي‏دانست «يحمل راية ضلالة بعد ما يشيب صدغاه» [2] . مروان از افراد سرشناس بني اميه بود و پس از مرگ معاويه، وليد والي مدينه وقتي نامه ‏يزيد را دريافت کرد که به او دستور بيعت گرفتن از حسين‏ «ع‏» داده بود، با مروان مشورت‏ کرد.مروان هم گفت همين شبانه در پي حسين‏ «ع‏» بفرست و اگر بيعت نکرد، گردن او را بزن و پيوسته او را تحريک مي‏کرد که به زور از ابا عبدالله الحسين بيعت بگيرد. [3] نسبت به ‏سيد الشهدا «ع‏» کينه شديد داشت.چون پس از احضار امام، قرار بر فرداي آن شب شد، مروان، وليد را تشويق مي‏کرد که همين امشب کار را يکسره کن.در راه هم وقتي به امام‏ حسين‏ «ع‏» برخورد و او را به بيعت فرا خواند، حسين بن علي‏ «ع‏»، کلام معروف خويش‏ «علي الاسلام السلام، اذ قد بليت الامة براع مثل يزيد...» را خطاب به او گفت، و ميان امام‏و آن شيطان کين توز، سخنان تندي رد و بدل شد. [4] مروان بعدها به خلافت رسيد و درسال 65 هجري، در سن 63 سالگي مرد. [5] . از کساني بود که نسبت به شيعه سختگيري ‏مي‏کرد و چون به حکومت مدينه رسيد، هر جمعه در منبر، علي‏ «ع‏» را لعن و سب مي‏کرد. [6] .