حماسه حسيني، تنها در روز عاشورا جلوه نکرد، بلکه از ماهها قبل و پس از مرگ ‏معاويه آغاز شد و ماهها پس از عاشورا (بلکه سالها) ادامه يافت.در يک نگاه تاريخي، مراحل اين نهضت را اينگونه مي‏توان برشمرد: 1-امتناع امام حسين‏ «ع‏» از بيعت با يزيد و به رسميت نشناختن حکومت وي.دراين مقطع، فراخواني امام از سوي والي مدينه، گفتگوهاي امام با والي و نيز با مروان قابل مطالعه است. 2-خروج از مدينه به سوي مکه به شکل هجرتي شبانه و مخفيانه، همراه ‏اهل بيت‏ «ع‏». 3-اقامت چهار ماهه امام در مکه، همراه با سخنرانيها، ديدارها، تبليغات مؤثر و روشنگري اذهان مردم عليه يزيد و امويان و تبيين علت امتناع از بيعت و هدف ‏از اين حرکت. 4-اعزام نماينده ويژه خود (مسلم بن عقيل) به کوفه، براي زمينه‏سازي نهضت و بيعت گرفتن از شيعيان هوادار، جهت تشکيل حکومت اسلامي، به دنبال ‏دريافت نامه‏ها و طومارهاي مکرر از سوي کوفيان و سران شيعه و سرانجام‏قيام مسلم و شهادتش در کوفه و دگرگوني اوضاع شهر. 5-حرکت از مکه به سوي عراق و پيمودن منزلگاهها، برخوردهاي ميان راه، خطبه‏ها، توقفها، پيگري اخبار کوفه، ملاقات با حر. 6-رسيدن به سرزمين کربلا و قرار گرفتن در محاصره نيروهاي دشمن، پيش از رسيدن به کوفه در دوم محرم، تلاش چند روزه براي جلوگيري از درگيري و خونريزي. 7-شهادت امام حسين‏ «ع‏» و فرزندان و بستگان و اصحابش در حماسه بزرگ روزعاشورا در حمله عمومي و در نبرد تن به تن با دشمن. 8-اسارت اهل بيت و بهره‏برداري تبليغي امام سجاد «ع‏» و حضرت زينب و عترت ‏پيامبر از شهادت عاشوراييان و رساندن پيام شهادت به مردم، افشاگري اسرا در کوفه، شام و در طول اسارت، با ايراد خطبه‏ها و سخنان مختلف. 9-پس از بازگشت به مدينه، مجالس ياد و سوگواري، گريه‏ها و ندبه‏ها و رسوا شدن يزيديان و آغاز حرکتهاي ضد حکومت در شهرها و مناطق مختلف. مراحل ديگري از نهضت کربلا در سالهاي بعد اتفاق افتاد و قيامهاي توابين وديگران بر ضد حکومت اموي از آن جمله بود.در يک نگاه، همه نهضتهاي ‏عدالتخواهانه و ظلم ستيز که در طول تاريخ و با الهام از شهادت امام حسين‏ «ع‏» و حادثه عاشورا پديد آمده و خواهد آمد، از مراحل نهضت عاشورا در امتداد تاريخي آن به حساب مي‏آيد، چرا که آن قيام، تنها براي اعتراض به فسادحکومت اموي و يزيد نبود، بلکه درسي براي احياي آزادگي و شرف در همه‏زمانها بود.امروز نيز مبارزات عاشورايي مسلمانان متعهد بر ضد استکبار جهاني و طاغوتها، تداوم همان نهضت‏ خونين است.