محمل، هودج، عماري، نشيمن و جايگاهي که بر شتر و استر بار کنند و در هر طرفي ‏يکي بنشيند، نشيمن روپوش‏ دار. [1] در منابع و مقتلها آمده است که امام سجاد «ع‏» را در طول سفر اسارت، بر شتر بي‏جهاز و کجاوه نشانده بودند.يا آنکه زنان و کودکان اهل بيت، بر کجاوه‏ها نشسته بودند. [2] در بعضي نقلها آمده است که چون در کوفه سر ابا عبدالله‏ «ع‏» را پيشاپيش سرها آوردند و چشم زينب بر آن سر تابان افتاد، پيشاني خود را به جلوي محمل‏ زد و خون از زير مقنعه‏اش بيرون آمد و خرقه‏اي طلبيد تا آن را ببندد.شعر «يا هلالا لما استتم کمالا...» را نيز آنجا خواند. [3] .

[1] لغت نامه، دهخدا. [2] الفتوح، ابن اعثم، ج 5، ص 147. [3] عوالم (امام حسين)، ص 373.