از سنتهاي شيعي، فرستادن درود و سلام بر حسين‏ «ع‏» و لعنت بر قاتلان او هنگام آب‏نوشيدن است.لعن به معناي طرد از رحمت و دور کردن است.عرب، هر گاه کسي تمرد مي‏کرد، او را از خود طرد مي‏کردند تا گناهان او دامنگيرشان نشود. [1] . امام صادق عليه السلام، به نقل داود رقي، آب خواست و نوشيد و چشمانش اشکبارشد، سپس فرمود: لعنت‏ خدا بر قاتل حسين، هرگز بنده‏اي نيست که آب بنوشد و حسين ‏را ياد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آنکه خداوند، براي او صد هزار حسنه مي‏نويسد وصد هزار سيئه از او محو مي‏کند...: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسين و لعن قاتله الا کتب‏الله له مائة الف حسنة و حط عنه ماة الف سيئة...» [2] و اين، جزء فرهنگ عاشورايي مردم ‏شده است و بر سقاخانه‏ها مي‏نويسند: «آبي بنوش و لعنت‏حق بر يزيد کن‏».لعنت بر يزيد و ابن زياد و شمر و ديگر عاملان و مباشران و زمينه‏سازان حادثه عاشورا و قتل امام‏حسين‏ «ع‏» در زيارتنامه‏هاي متعددي از جمله در زيارت عاشورا و وارث آمده است: «اللهم العن يزيد خامسا و العن عبيد الله بن زياد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ‏ابي سفيان و آل زياد و آل مروان الي يوم القيامة‏». [3] .