پس از شهادت امام حسين‏ «ع‏»، سپاه کوفه به خيمه‏ها حمله کرده، ضمن به آتش‏کشيدن آنها، هر چه در خيمه‏ها بود غارت کردند و از گوشها و پاهاي اطفال، گوشواره و خلخال بيرون آوردند. [1] از فاطمه صغري، دختر امام حسين‏ «ع‏» نقل شده است که پس از شهادت امام، يکي از سواران سپاه عمر سعد به طرف او که جلوي يکي از خيمه‏ها ايستاده‏ بوده، حمله‏ور مي‏شود و با نيزه بر او ضربتي مي‏زند که بر زمين مي‏خورد، آنگاه گوشواره‏از گوشش مي‏کند و خون جاري مي‏شود. [2] درباره ام کلثوم نيز چنين نقل شده است‏ «حتي‏افضوا الي قرط کان في اذن ام کلثوم اخت الحسين‏ «ع‏» فاخذوه و خرموا اذنها». [3] .