از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مريم.طبق برخي تفاسير، اين حروف رمزي ‏اشاره به حوادث يا فضايل يا مسايلي دارد که اهل بيت به علم آن آگاهند.از جمله تفسيرها و تاويلهاي اين حروف، انطباق آن با حادثه کربلاست.در روايات است: حضرت زکريا نام‏ پنج تن آل عبا را از جبرئيل فرا گرفت و چون به نام امام حسين‏ «ع‏» مي‏رسيد، اندوهگين‏ مي‏شد و اشک در چشمش مي‏آمد، اما با نامهاي ديگر، اندوهش مي‏رفت.راز آن را ازخداوند پرسيد.خداوند با «کهيعص‏» قصه آن را خبر داد. «کاف‏»، نام کربلاست، «ها»، کشته شدن عترت طاهره است، «ياء» يزيد ستمگر، قاتل حسين‏ «ع‏» است، «عين‏» عطش‏حسين‏ «ع‏» و «صاد» صبر و مقاومت اوست. زکريا سه روز در مصيبت‏ حسين‏ «ع‏» گريست‏و از خدا خواست که فرزندي به او عطا کند و با محبت او، آزمايشش کند و آنگونه که‏ محمد «ص‏» را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار کند.خداوند، يحيي را به ‏او عطا کرد.يحيي هم همچون حسين‏ «ع‏» ششماهه به دنيا آمد. [1] ميان يحيي بن زکريا وحسين بن علي شباهتهاي ديگر نيز وجود دارد.سر هر دو مظلومانه بريده شده و سر هر دو در طشت و طبقي پيش طاغوت زمانشان نهاده شد.