حسين بن علي بيهقي، مشهور به واعظ و متخلص به کاشفي، از علماي معروف ايران ‏که در فن خطابه تسلط داشته و شعر هم مي‏سروده است.کتاب معروفش‏ «روضة الشهدا» ست که در تاريخ خاندان پيامبر و مراثي اهل بيت‏ «ع‏» است [1] و مدتها مرثيه‏خوانان، از کتاب‏مقتل او مرثيه مي‏خواندند و به همين جهت به آنان روضه خوان گفته مي‏شد.به نوشته ‏دهخدا: وي در زمان سلطان حسين بايقرا در هرات و نيشابور، مشغول وعظ و ارشاد بوده ‏و با صوتي خوش و آهنگي دلکش آيات قرآنيه و احاديث نبويه را با عبارت و اشارات‏ لايقه به عرصه بيان مي‏آورده... در هرات که مردمانش از اهل سنت و جماعت بوده‏اند، به ‏شيعيگري متهم و در سبزوار که مرکز تشيع بوده... به تسنن اشتهار داشته است. مصنفاتش: آينه اسکندري، الاختيارات، اخلاق محسني، الاربعون حديثا، اسرار قاسمي، الواح القمر، انوار سهيلي، جامع الستين، جواهر الاسرار، روضة الشهدا، و کتابهاي ديگر [2] وي در سال 906 يا 910 در هرات درگذشت.