از مراسمي است که در بعضي شهرستانها و بلاد شيعي و توسط برخي از عزاداران امام‏حسين‏ «ع‏» اجرا مي‏شود و در تاسي به مجروح و شهيد شدن سيد الشهدا «ع‏» و شهيدان‏کربلا و بعنوان اظهار آمادگي براي خون دادن و سر باختن در راه امام حسين‏ «ع‏» انجام ‏مي‏دهند.صبح زود عاشورا، با پوشيدن لباس سفيد و بلندي همچون کفن، بصورت دسته‏ جمعي قمه بر سر مي‏زنند و خون از سر بر صورت و لباس سفيد جاري مي‏شود. بعضي ‏هم براي قمه زني نذر مي‏کنند، برخي هم چنين نذري را درباره کودکان خردسال انجام‏ مي‏دهند و بر سر آنان تيغ مي‏زنند، در حدي که از محل آن خون جاري گردد. قمه زني نيز، مثل زنجير زني و شبيه خواني و... از دير باز مورد اختلاف نظر علما و پيروان و مقلدين آنان بوده و به استفتا و افتاء مبني بر جواز يا عدم جواز آن مي‏پرداخته‏اند. اين مراسم، از نظر شرعي پايه و مبناي ديني ندارد و صرفا روي علاقه شيعيان به ابا عبدالله ‏الحسين‏ «ع‏» انجام مي‏گيرد.فقها نيز آن را در صورتي که ضرري نداشته باشد، مجاز مي‏دانند. برخي از فقها نيز به خاطر تاثير نامطلوب آن بر افکار ديگران و موجب وهن‏ مذهب بودن، آن را ممنوع دانسته‏اند.البته شرايط زماني در اين مساله بي‏تاثير نيست.امام‏ خميني‏ «ره‏» در پاسخ به استفتايي که در سالهاي اول پيروزي انقلاب اسلامي در اين زمينه ‏از ايشان شده بود، فرمودند: «در وضع موجود، قمه نزنند...» آية الله خامنه‏اي نيز در ديدار با روحانيون، در آستانه ايام عاشورا (سال 1373 شمسي) در ضمن بيانات مبسوطي درخرافه زدايي از عزاداري سيد الشهدا «ع‏» فرمودند: «قمه زدن هم از آن کارهاي خلاف ‏است... اين يک کار غلطي است که عده‏اي قمه‏ها را بگيرند و بر سر خود بزنند و خون ‏بريزند... کجاي اين کار، حرکت عزاداري است؟ اين جعلي است.اينها چيزهايي است که‏از دين نيست...».آن را بدعت، خلاف و خرافه دانستند.و در پاسخ به نامه امام جمعه ‏اردبيل، نوشتند: امروز اين ضرر بسيار بزرگ و شکننده است و لذا قمه زدن علني و همراه‏ با تظاهر، حرام و ممنوع. [1] علماي ديگر نيز در تاييد موضع و سخن رهبر انقلاب، آن را موجب وهن مذهب و نامشروع دانستند. [2] . البته اين احساس مذهبي و عواطف ديني که سبب مي‏شود به عشق حسين‏ «ع‏» چنين‏ کارهايي کنند، بايد در مسير صحيح هدايت ‏شود و مورد بهره‏برداري قرار گيرد تا شور و انگيزه جهاد و شهادت بيافريند.بعلاوه، آنان که به خاطر حسين‏ «ع‏» حاضرند خون بدهند، چه بهتر که خون خويش را به درمانگاهها و مراکز انتقال خون اهدا کنند يا با تاسيس بانک ‏خون، از فداکاران و ايثارگران داوطلب، در روز عاشورا خون گرفته شود و نگهداري‏ گردد، تا از اين طريق، جان انسانهاي بسياري که نيازمند خونند، نجات يابد.گر چه اين‏کار، شايد مثل قمه زني، تامين کننده احساس عاطفي فرد نباشد، ولي قطعا رضايت‏ خداوند و پسند سيد الشهدا «ع‏» را بيشتر در پي دارد.کاش روزي صدقه دادن خون نيز، مثل صدقه‏ و کمک مالي و لباس و غذا و... مرسوم گردد و با قصد قربت انجام گيرد. کي گفت ‏حسين، بر سر خويش بزن؟ با تيغ، به فرق خويشتن نيش بزن تيغي که زني بر سر خود، اي غافل بر فرق ستمگران بد کيش بزن