اشعار نسخه‏هاي تعزيه، که از روي آن در شبيه خوانيها و تعزيه‏ها برنامه اجرا کنند. [1] شايد به دليل آنکه روي يک برگه جدا نوشته مي‏شود، به آن نسخه‏ها فرد مي‏گويند.دهخدا مي‏نويسد: ورقه‏اي به مقدار نصف قطع خشتي که مستوفيان بر آن جمع و خرج ولايتي يا ايالتي يا خرج خاصي را مي‏نوشته و زير هم دسته مي‏کرده‏اند. [2] .