اعلام.شعار فراخواني مسلمين به نماز که در اوايل هجرت تشريع شد.در حادثه کربلاچند مورد، به کار گرفته شده است.يکي آنگاه که کاروان حسين‏ «ع‏» با سپاه حر در «ذوحسم‏» در مسير کربلا مواجه شد.هنگام ظهر فرا رسيد.امام حسين‏ «ع‏» به حجاج بن ‏مسروق (و به گفته برخي منابع، به پسر خويش) فرمود: اذان بگو.اذان گفته شد و امام‏حسين‏ «ع‏» نماز جماعت‏ خواند.سپاه حر نيز به آن حضرت اقتدا کرد. [1] مورد ديگر در شام‏ و بارگاه يزيد، وقتي امام سجاد «ع‏» آن خطبه افشاگر و کوبنده را ايراد کرد و پياپي فضايل‏ خويش را بر شمرد و حاضران به گريه افتادند و افکارشان دگرگون شد و يزيد بيم آن‏ داشت که فتنه‏اي پيش آيد که پايانش ناخوشانيد باشد، به مؤذن اشاره کرد که اذان بگويد تابدينوسيله خطبه امام را قطع کند. مؤذن چون تکبير گفت، حضرت فرمود: خدا بزرگتر از هر چيز است و برتر از حواس.مؤذن چون گفت: اشهد ان لا اله الا الله، حضرت فرمود: موو پوست و گوشت و خون و مغز و استخوانم به يگانگي خدا گواهي مي‏دهد.چون مؤذن ‏گفت: اشهد ان محمدا رسول الله، حضرت سجاد خطاب به يزيد کرد: اي يزيد!اين‏ «محمد» آيا جد من است ‏يا جد تو؟اگر بگويي جد توست، دروغ گفته‏اي و اگر بگويي جدمن است، پس چرا عترت او را کشتي؟ [2] و اينگونه بود که حضرت زين العابدين‏ «ع‏»، روش‏يزيد را در به کار گرفتن اذان براي خاموش کردن فرياد اذان مجسم خنثي کرد و از همان ‏موقعيت، بهترين بهره برداري سياسي را نمود. امام سجاد عليه السلام در پاسخ ابراهيم بن طلحه نيز که از حضرت پرسيد: چه کسي پيروز شد؟ فرمود: هنگام نماز، اذان و اقامه بگو، مي فهمي که چه کسي پيروز است. [3] .