از شهداي کربلاست.پدر او (قرظه) از اصحاب علي‏ «ع‏» و از خزرجياني بود که به کوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در رکاب علي‏ «ع‏» با دشمنانش جنگيد.عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرم به سيد الشهدا «ع‏» پيوست.امام در گفتگوهايش با عمر سعد، اورا براي مکالمه مي‏فرستاد و او جواب مي‏آورد، تا آنکه شمر از کوفه آمد و اين مذاکره قطع ‏شد. [1] روز عاشورا جلوي امام حسين‏ «ع‏» ايستاده بود و تيرهاي دشمن را با سينه و پيشاني‏خود به جان مي‏خريد و اينگونه از جان امام محافظت مي‏کرد.زخمهاي زيادي بر پيکرش ‏نشست.به امام خطاب کرد که: اي پسر پيامبر!آيا وفا کردم؟حضرت فرمود: آري!تو پيش‏از من به بهشت مي‏روي.از من به پيامبر سلام برسان و بگو که من در پي تو مي‏آيم و... افتاد و شهيد شد. [2] نامش در زيارت ناحيه آمده است.برخي هم شهادتش را در عرصه‏ ميدان و پس از رجز و رزم گفته‏اند.رجز او چنين بود: قد علمت کتيبة الانصار اني ساحمي حوزة الذمار ضرب غلام غير نکس شاري دون حسين مهجتي و داري [3] .