مقصود، مجموعه آثاري است که در قالبهاي مختلف ادبي و هنري، بر محور حادثه وقهرمانان کربلا، در طول چهارده قرن پديد آمده است.اين آثار، شامل شعر و مرثيه، نوحه‏ و تعزيه، مقتل و مصيبت نامه، نمايشنامه و فيلمنامه، داستان، فيلم، عکس و اسلايد، کتب و مقالات و نثرهاي ادبي، شرح حال قهرمانان کربلا، تابلوها، طرحها، پوسترها، ماکت و... مي‏تواند باشد.عاشورا هم داراي محتواست (که: چه شد؟) هم داراي پيام است (که: چه ‏بايد کرد؟) و ادبيات و هنر، رسالت پرداختن به هر دو را دارد.گاهي يک تابلو از يک‏ کتاب، گوياتر است. خطاطان، کتيبه‏ها و شعارها را مي‏توانند سرشار از پيام و جهت بسازندو با اسامي عاشورايي، هنر نمايي کنند و از اين طريق به خط و نقش، بعد متافيزيکي بدهندو شاعران و نويسندگان با خلق آثار ماندگار پيرامون حادثه و پيام آن، آن جلوه‏هاي متجلي‏در کربلا را جاودان سازند. شايسته است که موزه يا نمايشگاهي عظيم از آنچه به نحوي به اين حماسه جاودان ‏مربوط مي‏شود پديد آيد که منبعي براي هر گونه تحقيق و الهام گيري گردد.در زمينه ‏شناخت محتواي عاشورا و پيامها و اهدافش، به منابعي همچون زيارتنامه‏ها، دعاها و مقتلها هم مي‏توان مراجعه کرد و در زيارتها، به سبک، مضامين، تعبيرات و واژه‏ها و نيزحالات روحي خواننده دعا و زيارت دقت داشت. [1] . با عنوان‏ «ادبيات عاشورا» يک سري مجموعه‏هاي شعر از شاعران مختلف گرد آمده ‏که پيرامون شهداي کربلا و حادثه عاشوراست.ناشر آن‏ «حوزه هنري‏» و با کوشش‏ محمد علي مرداني است.تا سال 1372 تعداد 6 جلد از اين مجموعه‏ها منتشر شده است.

[1] در اين زمينه ر.ک: مقاله‏ «ادبيات عاشورا در دوره حضور امامان‏» از محمود رضا افتخار زاده، «چشمه خورشيد»، ج 1، ص 81 تا 104 نيز «عاشورا في الادب العاملي المعاصر» سيد حسين نور الدين، الدار الاسلامية، لبنان.