«عاشورا» در متن زندگي شيعه و در عمق باورهاي پاک او جريان داشته و «نهضت کربلا»، در طول چهارده قرن، با کوثري زلال و عميق، سيراب کننده جانها بوده است.
هم اکنون نيزعاشورا، کانوني است که ميليونها دايره ريز و درشت از ارزشها، احساسها، عاطفهها، خردها و ارادهها بر گرد آن ميچرخد و پرگاري است که عشق را ترسيم ميکند.
بي شک، محتواي آن حماسه عظيم و انگيزه ها و اهداف و درسهايش يک «فرهنگ» غني و ناب و الهام بخش را تشکيل ميدهد و در حوزه وسيع تشيع و دلباختگان اهل بيت، کوچک و بزرگ و عالم و عامي، همواره با «فرهنگ عاشورا» زيسته، رشد کرده و براي آن جان باخته اند، تا آنجا که در آغاز تولد، کام نوزاد را باتربت سيد الشهدا «ع» و آب فرات بر ميدارند و هنگام خاکسپاري، تربت کربلا همراه مرده ميگذارند و در فاصله ولادت تا مرگ هم به حسين بن علي «ع» عشق ميورزند و براي شهادتش اشک ميريزند و اين مهر مقدس، با شير وارد جان ميشود و با جان به در ميرود.
|