پرنده معروف قوي پنجه و تيز پرواز و شکاري که از نيروي بسيار برخوردار است. مجازا به اسبهاي تيز تک و چابک هم گفته شده که در مسابقات و شکار، سريعا به هدف ‏مي‏رسد. [1] در ادبيات مرثيه، اسبي که علي اکبر «ع‏» بر آن مي‏نشست، «عقاب‏» خوانده شده ‏است و گويند که پيش از او، از آن حسين بن علي‏ «ع‏» بود، چون ذو الجناح زير پاي آن‏ حضرت قرار گرفت، عقاب را به علي اکبر داد و در عاشورا علي اکبر را بر آن نشاند: «فوضع علي مفرقه مغفرا فولاديا و قلده سيفا مصريا و ارکبه العقاب براقا ثانويا» [2] به نقلي‏در شب عاشورا نيز علي اکبر سوار بر آن شد و از فرات، آب به خيمه‏ها آورد. [3] نوشته‏اند: عقاب، اسبي بود که سيف بن ذي يزن براي رسول خدا هديه فرستاد و آن هنگام، حضرت‏ رسول‏ «ص‏» پنجساله بود.عمر طولاني کرد و اين از خصايص پيامبر بود که بر پشت هراسب پيري مي‏نشست، جوان مي‏شد.علي‏ «ع‏» و امام مجتبي و سيد الشهدا هم بر آن اسب ‏سوار شده بودند و ظهر عاشورا نيز شبه پيغمبر، علي اکبر بر آن نشست و به ميدان رفت. پس از مجروح شدن علي اکبر، اسب مي‏خواست او را به خيمه‏ها بياورد، ولي بسبب لشکر بسيار در ميدان، پيکر مجروح علي اکبر را به سمت‏سپاه کوفه برد، (فاحتمله الي العسکر) و اين بود که علي اکبر را قطعه قطعه کردند. [4] . چه اسبي به پرواز شاهين مرو به رفتار کبک و به رقص تذرو رکش گرم و مو نرم، ستخوان درشت همايون برو يال و فرخنده پشت