عتبه، به معني آستانه در است، چه بالا يا پايين.عتبات، نام بالغلبه است مشاهد متبرکه‏ را، مانند مشهد حضرت علي‏ «ع‏» و حضرت حسين‏ «ع‏» و ديگر مزارات امامان [1] . عتبه در معناي کلي خود، شامل همه حرمهاي معصومين و آستانه‏هاي مقدسه مي‏شود که درگاه آنها مورد تکريم و بوسيدن و زيارت شيفتگان قرار مي‏گيرد، اما زيارت عتبات، که‏اغلب همراه با زيارت حج مطرح مي‏شود، بيشتر زيارت کربلا، نجف، کاظمين و سامرا مراد است [2] .

[1] لغت نامه، دهخدا. [2] مجموعه 11 جلدي‏ «موسوعة العتبات المقدسه‏»، به معرفي تاريخچه و مختصات اينگونه عتبات مقدسه در ايران، حجاز، عراق، شام و فلسطين پرداخته است.