مراسم سنتي در عزاداري ايام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبيل برگزار مي‏شود وطشتهاي آب را در مساجد و حسينيه‏ها مي‏آورند و رمزي از «فرات‏» است. «... نشانه‏ها و مظاهري که نماينده محيط خاص است، مثل وجود طشت آب و چند ساقه گياه، به نشانه ‏رودخانه و نخلستان...» [1] اين نشان مي‏دهد که در تعزيه عاشورا، استفاده از سمبلها رواج ‏داشته و دارد.در توضيح بيشتر اين سنت مرسوم در اردبيل، در مطبوعات نوشتند: «اين ‏مراسم از سه روز مانده به محرم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد ديگراجرا مي‏شود.طشتها را بالاي سرها مي‏گيرند و مسجد را دور مي‏زنند، سپس در داخل آنها آب مي‏ريزند.مردم دست به طشت و آب آن مي‏زنند و نوعي بيعت با امام حسين‏ «ع‏» است و حمايت از عباس‏ «ع‏».آب طشتها را مردم در شيشه‏هايي براي شفا و تبرک برمي‏دارند. اين سنت از حادثه جوانمردانه آب دادن امام حسين‏ «ع‏» به سپاه حر در روز 27 ذيحجه ‏گرفته شده که آب مشکها را در طشتها ريختند و تمام لشکر حر و اسبان آنها را سيراب ‏کردند.اين سنت ‏سمبوليک، تاسي از اقدام سالار شهيدان است.» [2] به اين مراسم، «طشت‏گرداني‏» هم مي‏گويند. [3] .

[1] فصلنامه هنر، شماره 2، ص 163، مقاله‏ «پژوهشي در تعزيه‏». [2] روزنامه‏ «رسالت‏» (3 / 4 / 72)، ص 5 گزارش‏ «شوق کربلا». [3] گزارشي از اين مراسم در اردبيل، در کيهان (3 / 4 / 72)، ص 17 چاپ شده است.