يکي از فقهاي هفتگانه و از کساني بود که از روي خير خواهي و نصيحت، از امام‏حسين‏ «ع‏» خواست که به سوي عراق نرود و در اين راه، بي‏وفايي مردم را نسبت به پدر وبرادر امام حسين‏ «ع‏» ياد آوري مي‏کرد. [1] وي از سادات قريش بود.در ايام خلافت عمر به‏دنيا آمد.به خاطر نماز بسيار، به او راهب قريش مي‏گفتند.در سال 95 هجري در گذشت. [2] .