محفظه‏اي که روي قبر مطهر سيد الشهدا «ع‏» و امامان و امامزادگان ديگر قرار دارد. ضريح، هم به معناي گور، قبر بي‏لحد و مغاکي است که در ميان گور سازند، براي مرده، شکاف ميان گور يا در يک جانب آن يا شکاف، هم به معناي خانه چوبين و مشبک و يا ازمس و نقره و جز آن که بر سر قبر امامي يا امامزاده سازند. [1] در روايات است که‏ «ضراح‏»، جايي در آسمان چهارم، در برابر کعبه است، خانه‏اي براي پروردگار. [2] . در فرهنگ ديني، ضريح قبور اولياء خدا مقدس و متبرک است و آن را مي‏بوسند وکنارش به زيارت مي‏پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ‏ضريح، ظريفکاريهاي جالبي دارند.در عرف رايج ميان علاقه‏مندان سيد الشهدا «ع‏»، تعبير «ضريح شش گوشه‏» بار عاطفي خاصي دارد و دلها را به سوي خود جذب مي‏کند و شوق ‏شيعه را به زيارت آن ضريح مطهر بر مي‏انگيزد.