به نقل مردي از قبيله بني اسد، پس از آنکه حسين بن علي‏ «ع‏» و اصحابش شهيد شدند و سپاه کوفه از کربلا کوچ کرد، هر شب شيري از سمت قبله مي‏آمد و به قتلگاه کشتگان‏ مي‏رفت و بامدادان بر مي‏گشت.يک شب ماند تا ببيند قصه چيست.ديد آن شير، بر جسد امام حسين‏ «ع‏» نزديک مي‏شد و حالت گريه و ناله داشت و چهره خود را بر آن جسد مي‏ماليد. [1] بر اساس همين نقل نيز، در مراسم شبيه خواني و تعزيه کربلا، کسي در پوست ‏شير مي‏رود و در ميدان نبرد حاضر مي‏شود و پس از آنکه سيد الشهدا کشته مي‏شود خودرا به بالين پيکر او مي‏رساند و بر نعش امام حسين‏ «ع‏» مي‏گريد و اين صحنه، سبب تاثر و گريه تماشاگران تعزيه مي‏شود.