از اصطلاحات خاص عزاداري و نوحه خواني است.وقتي سينهزني يا زنجير زني به نقطه اوج خود ميرسد، ريتم حرکات و صداها سريعتر و پرشورتر شده، با کلماتي همچون «حسين حسين» و... بر سر و سينه ميزنند.گاهي هم کساني در اين حال غش ميکنند و از خود بي خود ميشوند، آنان را از ميان جمع بيرون برده، آب به چهرهاش ميريزند تا به خود آيد.وقتي دستههاي عزادار و زنجير زن به حال «شور» ميرسند، طبلها و سنجها را با شدت بيشتري به صدا در ميآوردند.اين حالت در عزاداريهاي برخي شهرها بيشتر رايج است.
|