در لغت، به معناي راهي است که به آب رود، يا دريا منتهي مي‏شود، آبشخور، جاي ‏برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچکتر که آب رود، از آن طريق بر دشت، مسلط مي‏شود. لغات ديگر اين اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شريعه فرات [1] در روز عاشورا، عباس بن علي‏ «ع‏» براي آب آوردن ‏از فرات به شريعه رفت.در حاشيه رودخانه فرات، منطقه نخلستاني بود.در همان شريعه ‏بود که در پشت نخل کمين کرده دست راست او را از کار انداختند و در همان مسير به ‏شهادت رسيد و همانجا نيز دفن شد.