قاضي معروف کوفه که وابسته به امويان بود.شريح بن حارث، در اصل يمني بود و در زمان عمر به قضاوت کوفه منصوب شد و مدت 60 سال اين شغل را داشت، جز در ايام‏ عبدالله زبير که سه سال اين کار را ترک کرد و در ايام حجاج، دست از اين کار کشيد و خانه نشين شد تا زمان مرگش در سال 97 يا 98 هجري، که عمرش بيش از صد سال بود. در زمان علي‏ «ع‏» هم مدتي بر منصب قضاوت بود.وقتي امام، وي را به اين منصب‏ گماشت، بر او شرط کرد که هيچ حکمي را اجرا نکند مگر آنکه آن را بر آن حضرت عرضه ‏کند. [1] علي‏ «ع‏» يک بار بر او خشم گرفت و از کوفه بيرونش کرد.وي طبع شعر هم داشت و شوخ طبع بود. [2] . وقتي ابن زياد در کوفه، هاني بن عروه را دستگير و در قصر با او بدرفتاري کرد، هواداران هاني در بيرون، به فکر اين که او را کشتند، سر و صدا راه انداختند.شريح قاضي ‏به امر ابن زياد بيرون قصر آمد و شهادت داد که هاني زنده است، تا جمعيت هوادار او متفرق شوند. [3] معروف است که وي به دستور عبيد الله زياد، فتوا داد که چون حسين بن‏علي‏ «ع‏» بر خليفه وقت‏ خروج کرده است، دفع او بر مسلمانان واجب است.چهره شريح ‏قاضي، به عنوان عالم وابسته به دربار ستم و در خدمت زور و تزوير شناخته مي‏شود و هميشه براي کوبيدن حق، از چهره افراد مذهبي و موجه که مردم حرفشان را مي‏پذيرند استفاده مي‏کنند.شريح نيز در منصب قضاوت بود و چنين سوء استفاده‏اي از موقعيت او به ‏نفع حکومت جور انجام گرفت.