از جمله کساني بود که پس از تصميم امام حسين‏ «ع‏» براي رفتن به کوفه، تلاش مي‏کرد آن حضرت را از اين سفر بازدارد و بي‏وفايي کوفيان را يادآوري مي‏کرد و چون کلماتش ‏در اراده امام تاثير نگذاشت، بشدت متاثر شد. [1] از کساني بود که از شهادت سيد الشهدا پيشاپيش خبر داشت و روز عاشورا در مدينه بود و با ديدن خواب و تبديل مشکي که ‏داشت به خون، از کشته شدن حسين با خبر شد [2] . ابن عباس، پسر عموي امير المؤمنين و پيامبر اکرم‏ «ص‏» بود و از چهره‏هاي بارز مفسران ‏اسلام محسوب مي‏شد که تفسير را از حضرت علي‏ «ع‏» آموخته بود.مجالس ابن عباس، آميخته به بحثهاي قرآني بود.وي از بزرگان اسلام بود، اما نسبت به مواضع سياسي او درباره عثمان و امويان و مسائل حکومت و خلافت، نظرهاي متناقضي ابراز شده است.به‏ لحاظ علمي، به او «حبرامت‏» مي‏گفتند.در جنگهاي علي‏ «ع‏» در رکاب او بود، اما برخي‏ آشفتگيها درعملکرد او ديده مي‏شود.وي در اواخر عمر نابينا شده بود.در سال 68 هجري، در فتنه پسر زبير، در طائف درگذشت، در حالي که هفتاد سال عمر داشت.محمد حنفيه بر او نماز گزارد. [3] .