در لغت، به معناي شب مردم غريب و از يار و ديار دور افتاده است، شام مسافران که‏وحشتناک مي‏باشد.شام غريبان گرفتن: زاري کردن به درد، چنانکه بر وفات کسي گريستن‏و غم نمودن. شب اول وفات کسي براي خانواده آن کس، شب يازدهم محرم و عزاداري ‏بعد از آن شب. [1] در اصطلاح، به مراسم سوگواري شبانه در شب يازدهم محرم گفته‏مي‏شود که مردم به صورت دو گروه مجزا، پس از غروب آفتاب عاشورا در مسجدها و تکيه‏ها، با خواندن نوحه‏هاي غمگين، ياد اسراي اهل بيت را گرامي مي‏دارند.اين برنامه، اغلب با در دست داشتن شمعهايي و در شب تاريک يازدهم محرم انجام مي‏گيرد و بيشتراز کودکان و نونهالان در اين سوگواري تمثيلي استفاده مي‏شود.ياد کردي است از آوارگي ‏اهل بيت امام حسين‏ «ع‏» و کودکان باز مانده از شهداي کربلا که در غروب عاشورا، بي‏پناه و درمانده، در ظلمت اندوهبار شب، در دشت و بيابان کربلا به سر آوردند.در اين شب، «مراسمي ساده و غم‏انگيز بر پا مي‏شود و عزاداران با لباسهاي سياه و شمعي افروخته در دست گرفته، کاه بر سر مي‏پاشند و نوحه‏هاي غم‏انگيز مي‏خوانند و دسته دسته در معابرحرکت مي‏کنند و هر چند قدم، مدتي مي‏نشينند و مي‏گريند، آرام و غمناک.در اين مراسم ‏بکلي سينه زني نمي‏شود و علم و بيرق نيز حرکت داده نمي‏شود». [2] .