شکل صحيح و اصلي اين دو کلمه، «شاه حسين، وا حسين‏» است و تعبيري است که‏دسته‏هاي عزادار و تيغ زدن و قمه زدن، هنگام تيغ زدن در روز عاشورا، بصورت جمعي و با صداي خاصي آن را تکرار مي‏کردند و نام سيد الشهدا «ع‏» را بر زبان مي‏آوردند.