درودي است که هنگام نوشيدن آب خنک بر زبان مي‏آيد.به عربي گفته مي‏شود: «سلام الله علي الحسين و اصحابه‏».امام سجاد، امام صادق و ائمه ديگر، هنگام نوشيدن‏ آب، از حسين‏ «ع‏» ياد مي‏کردند.از خود سيد الشهدا (يا بعنوان زبان حال) نقل شده که: شيعتي ما ان شربتم عذب ماء فاذکروني او سمعتم بغريب او شهيد فاندبوني [1] . شيعيان من! هر گاه آب گوارا نوشيديد، مرا ياد کنيد، هر گاه غريب يا شهيدي را شنيديد، بر من گريه کنيد.آب و تشنگي، تداعي کننده عاشوراي حسين است و هر مرثيه‏خواني نيز از فرات و آب و عطش، گريز به صحراي کربلا مي‏زند و از حسين عطشان ياد مي‏کند. [2] .

[1] الخصائص الحسينيه، شوشتري، ص 99. [2] صلوات خاص امام حسن و امام حسين، بحار الانوار، ج 91، ص 74، سلام بلندي بر اين امام شهيد است، مراجعه شود.