تعبيري است که بيشتر درباره ذو الجناح، اسب امام حسين‏ «ع‏» به کار مي‏رود که پس از شهادت امام، با زين واژگون و يال پر خون و پريشان حال به طرف خيمه‏ها آمد.برگرفته از جمله‏اي در زيارت ناحيه مقدسه است که آمده است: «... فنظر النساء الي الجواد مخزيا و السرج عليه ملويا» [1] .