از زمانهاي بسيار مناسب و با فضيلت براي زيارت امام حسين‏ «ع‏»، روز عاشوراست، چه به صورت حضوري و رفتن به ديدار مرقد سيد الشهدا «ع‏» در کربلا و چه خواندن ‏زيارتنامه از دور. امام صادق‏ «ع‏» فرمود: «من زار الحسين‏ «ع‏» يوم عاشورا وجبت له ‏الجنة‏». [1] کسي که حسين‏ «ع‏» را روز عاشورا زيارت کند، بهشت براي او واجب است.درحديث ديگري زيارت آن روز، مانند به خون خويش غلتيدن پيش روي آن حضرت ‏به شمار آمده است: «من زار قبر الحسين يوم عاشورا کان کمن تشحط بدمه بين يديه‏» [2] . متن زيارتنامه‏اي هم که از سوي ائمه دستور به خواندن آن داده شده به‏ «زيارت ‏عاشورا» شهرت يافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زيادي دارد. اين زيارت را امام باقر «ع‏» به علقمة بن محمد حضرمي آموخته که هر گاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زيارت کند، پس از دو رکعت نماز زيارت، چنين بخواند: «السلام عليک‏ يا ابا عبدالله، السلام عليک يابن رسول الله...» [3] تا آخر، که در کتب زيارت آمده است.اين ‏زيارت، تجديد عهد همه روزه پيرو حسين بن علي‏ «ع‏» با مولاي خويش است که همراه با «تولي‏» و «تبري‏» است و خط فکري و سياسي زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام واهل بيت، ترسيم مي‏کند و اعلام همبستگي و سلم و صلح با موافقان راه حسين‏ «ع‏» و اعلان‏جنگ و مبارزه با دشمنان حق است. «زيارت عاشورا» ولايت‏ خون و برائت‏ شمشير است ‏و تسليم دل و ياري در صحنه است، تا عشق دروني به جهاد بيروني بيانجامد و نفرت قلبي ‏به برائت علي برسد.زيارت عاشورا، منشور «تولي‏» و «تبري‏» نسبت به جريان حق و باطل‏ در همه جا و همه زمانهاست.