زيارتنامه‏اي که با کيفيت ‏خاص خطاب به حسين بن علي‏ «ع‏» و شهداي کربلا در روز اول ماه رجب و نيمه شعبان خوانده مي‏شود و متن آن در کتب دعا و زيارت آمده است. [1] در ادامه اين زيارتنامه، متني خطاب به شهداي کربلا با ذکر نام آنها آمده است و شامل 75اسم است.منبع اين زيارت، «اقبال‏» سيد بن طاووس است و با زيارت ناحيه مقدسه که آن‏ هم مشتمل بر اسامي شهداي کربلاست، نقاط مشترک و اسامي متفاوت دارد.در پايان اين‏ زيارتنامه، تعبيرهايي چون: ربانيون، برگزيدگان خدا، ويژگان الهي، شهداي در راه دعوت‏به حق، ياوران وفادار و جان نثار، سعادتمندان کامياب و شرافتمندان آخرت، درباره ‏اصحاب امام حسين‏ «ع‏» به کار رفته است. اين زيارت و زيارت ناحيه مقدسه، از منابع‏شناسايي نام آن اصحاب شهيد به شمار مي‏آيند. [2] .

[1] بحار الانوار، ج 98 (بيروت) ص 336، مفاتيح الجنان، ص 438. [2] به بحث تحليلي و مقايسه‏اي بين اين دو متن، و نيز ميزان صحت و استناد اين دو زيارت در کتاب‏ «انصار الحسين‏»، محمد مهدي شمس الدين، مراجعه کنيد.