اربعين، چهلمين روز شهادت امام حسين عليه السلام است که جان خود و يارانش را فداي دين کرد.از آنجا که گراميداشت خاطره شهيد و احياء اربعين وي، زنده نگهداشتن نام و ياد و راه اوست و زيارت، يکي از راههاي ياد و احياء خاطره است، زيارت امام حسين «ع» بويژه در روز بيستم ماه صفر که اربعين آن حضرت است، فضيلت بسيار دارد.
امام حسن عسکري «ع» در حديثي علامتهاي «مؤمن» را پنج چيز شمرده است: نماز پنجاه و يک رکعت، زيارت اربعين، انگشتر کردن در دست راست، پيشاني بر خاک نهادن و «بسم ا...» را در نماز، آشکارا گفتن: «علامات المؤمن خمس: صلاة احدي و خمسين و زيارة الاربعين...» [1] زيارت اربعين که در اين روز مستحب است، در کتب دعا آمده است و به اينگونه شروع ميشود: «السلام علي ولي الله و حبيبه...» که اين متن، از طريق صفوان جمال از امام صادق «ع» روايت شده است.زيارت ديگر آن است که جابر بنعبدالله انصاري در اين روز خوانده است و متن زيارت بعنوان زيارتنامه آن امام در نيمه ماه رجب نقل شده و با جمله «السلام عليکم يا آل الله...» شروع ميشود. [2] .
مورخان نوشتهاند که جابر بن عبدالله انصاري، همراه عطيه عوفي موفق شدند که در همان اولين اربعين پس از عاشورا به زيارت امام حسين «ع» نائل آيند.وي که آن هنگام نابينا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاي کوچک برداشت تا سر قبر حسين بن علي «ع» آمد و با راهنمايي عطيه، دست روي قبر نهاد و بيهوش شد، وقتي به هوش آمد، سه بار گفت: يا حسين!سپس گفت: «حبيب لا يجيب حبيبه...» آنگاه زيارتي خواند و روي به ساير شهدا کرد و آنان را هم زيارت نمود. [3] .
|