ياد آورنده، کسي که از مصايب اهل بيت مي‏گويد و مردم را مي‏گرياند، چه مداح باشد و چه واعظ و منبري. «ذاکر اهل بيت‏»، عنواني افتخارآميز است براي آنانکه با مداحي و مرثيه‏خواني، نام و ياد و فضايل و مظلوميتهاي خاندان پيامبر را زنده نگه مي‏دارند و نقشه‏ دشمنان را در به فراموشي سپردن ظلمهاي خود به دودمان رسالت، خنثي مي‏سازند. ذکر و ياد ائمه و شهداي کربلا، مورد تشويق امامان بود و خودشان همواره از ذاکران و احياگران حادثه کربلا و مظلوميت اهل بيت بودند و بر آن مي‏گريستند.امام صادق‏ «ع‏» فرمود: «من ذکرنا عنده ففاضت عيناه حرم الله وجهه علي النار». [1] هر کس که نزد او يادشويم و چشمانش اشک آلود شود، خداوند چهره‏اش را بر آتش حرام مي‏کند.

[1] بحار الانوار، ج 44، ص 285.