دفن شدن در سرزمين مقدس کربلا در فرهنگ شيعه، ارزش است و رحمت الهي ‏شامل کساني مي‏شود که در حاير حسيني و کربلا دفن شوند.بسياري از بزرگان، علما، امرا و مردم عادي وصيت مي‏کرده‏اند که در آنجا دفن شوند و حتي کساني پس از مدفون‏ شدن در جاي ديگر، دوباره جسد را به کربلا منتقل کرده‏اند و نمونه‏هاي زيادي براي آن ‏هست، از جمله پدر سيد رضي گرد آورنده نهج البلاغه. [1] در اينکه محدوده اين استحباب و ارزش تا کجاست، ديدگاههاي مختلفي است، بستگي به محدوده حرم دارد که از يک‏ فرسخ تا پنج فرسخ هم نقل شده است.