يا دستهاي قلم شده.منظور دو دست علمدار کربلا اباالفضل‏ «ع‏» است که چون روز عاشورا براي آوردن آب به خيمه‏ها، به سوي فرات رفت، در درگيري با کمين نيروهاي‏ دشمن، ابتدا دست راستش از کار افتاد و با رجز «و الله ان قطعتموا يميني...» مي‏کوشيد تا آب را به خيمه‏ها برساند. دست چپش هم قطع شد.وي به رجز و مبارزه ادامه داد تا به ‏شهادت رسيد.در مرثيه‏ها براي بي‏دستي علمدار رشيد عاشورا، جايگاه خاصي است و از زبان حال مادرش‏ «ام البنين‏» هم نوحه‏ها خوانده مي‏شود. کاش مي‏گشتم فداي دست تو تا نمي‏ديدم عزاي دست تو خيمه‏هاي ظهر عاشورا هنوز تکيه دارد بر عصاي دست تو از درخت‏سبز باغ مصطفي تا فتاده شاخه‏هاي دست تو اشک مي‏ريزد ز چشم اهل دل در عزاي غم ‏فزاي دست تو يک چمن گلهاي سرخ نينوا سبز مي‏گردد به پاي دست تو درشگفتم از تو اي دست‏خدا چيست آيا خونبهاي دست تو؟ [1] .