نام يکي از دروازه‏هاي ورودي دمشق، که اسراي اهل بيت را از آنجا وارد شهر کردند، همراه سر مطهر امام حسين‏ «ع‏».در حالي که مردم به شادماني و پايکوبي و طبل‏زني ‏مشغول بودند.نام آن دروازه‏ «باب ساعات‏» بود. [1] آن دروازه، يکي از دروازه‏هاي شرقي‏ آن شهر بود که راه حلب و کوفه به اين دروازه ختم مي‏گرديد.هنگامي که اسيران به دروازه‏ شام رسيدند، از شدت ازدحام جمعيت و مانور لشکر بني اميه، ساعتها قافله اسرا در کنار دروازه شام توقف کرد.لذا شيعيان اين دروازه را «باب ساعات‏» ناميدند. در عصر حاضر، باب ساعات را «باب توما» مي‏نامند و آثاري از اين دروازه قديمي‏ باقي مانده است و امروزه باب توما از محله‏هاي مسيحي نشين شهر دمشق است و نسبت ‏به نقاط ديگر شهر، از هم پاشيده‏تر و کثيف‏تر به نظر مي‏رسد. [2] .

[1] بحار الانوار، ج 45، ص 128.برخي هم علت نامگذاري را وجود ساعتي مخصوص بر سر در آن دانسته‏اند (نفس‏المهموم، ص 241). [2] دايره المعارف تشيع، ج 3، ص 12. (به نقلي، توقف سه ساعته آنان يکي از درهاي قصر بود و به آن‏ «باب الساعات‏» گفتند.رياض القدس، ج 2، ص 294 به نقل از منتخب طريحي).