در پايتخت‏حکومت، قصري که محل سکونت‏ خليفه بود، دار الخلافه گفته مي‏شد، جاي اقامت پادشاه.به خود شهري هم که خليفه يا پادشاه در آنجا بود، دار الخلافه گفته‏ مي‏شد.دار الحکومه هم به همان معني بود. يزيد، پس از کشتن امام حسين‏ «ع‏» و به اسارت در آوردن اهل بيت او، براي به رخ ‏کشيدن اين پيروزي به مردم بار عام و اذن عمومي داد و قصر پر از جمعيت‏شد.آنگاه‏ اسراي اهل بيت را که با طناب، آنان را به هم بسته بودند، با وضعي اهانت آميز وارد مجلس‏ يزيد کردند. [1] دار الخلافه يزيد، نزديک مسجد جامع دمشق بوده است.