چوب و ترکه‏اي که يزيد، با آن بر سر بريده امام حسين‏ «ع‏» اشاره مي‏کرد و بر لب و دندان مي‏زد.ابو برزه اعتراض کرد که: اي فاسق!چوبت را از لبهاي حسين‏ «ع‏» بردار، به ‏خدا من لبهاي پيامبر را ديدم که جاي اين چوب را مي‏بوسيد. [1] در زيارتنامه آن حضرت‏ نيز آمده است: «السلام علي الثغر المقروع بالقضيب‏». سلام بر آن دندانهايي که با قضيب، کوبيده و آزرده شد.