از القاب سيد الشهدا «ع» که در زيارتنامه خطاب به آن حضرت گفته ميشود.يعني خون خدا. در زيارت عاشوراست: «السلام عليک يا ثار الله و ابن ثاره» اين تعبير، در زيارتهاي ديگر نيز، از جمله زيارت مخصوص امام حسين «ع» در اول رجب و نيمه رجب و شعبان و زيارت امام حسين «ع» در روز عرفه آمده است. [1] در زياراتي هم که امام صادق «ع» به عطيه آموخت، آمده است: «و انک ثار الله في الارض من الدم الذي لا يدرکثاره من الارض الا باوليائک». [2] شدت همبستگي و پيوند سيد الشهدا با خدا به نحوي است که شهادتش همچون ريخته شدن خوني از قبيله خدا ميماند که جز با انتقامگيري و خونخواهي اولياء خدا، تقاص نخواهد شد.القاب ديگري نيز مانند قتيل الله، و وتر الله در زيارتنامه است که گوياي همين نکته است. «... بزرگترين لقب آن نجات دهنده آخرين انسان از اين رابطه ثار... «منتقم» است.انتقام چه چيز را ميگيرد؟ همه ميگويند انتقام قاتلين سيد الشهدا، نه!انتقام ثاري که به گردن بنيهابيل است...اگر غيرت و آگاهي وجود داشته باشد، تمام فضاي تاريخ ما پر از ضجه و دعوت خونخواهي ثارهاست.اما اين ثارها، ثارهاي قبيلهاي نيست، ثار الله است.اينها «ثار الله» هستند که بايد از قاتلين بنيطاغوت گرفته شوند.حسين، وارث يکي از ورثه است که خودش بصورت يک ثار در آمد و فرزندش و باباش، اينها همه ثارهاي خدا هستند و پدر ثارهاي خدا و پسر ثارهايخداست... هدف، انتقام کشيدن از «بني قابيل» است که آنهمه دستش به خون ثارهاي عزيز ما آغشته است... يا ثار الله و ابن ثاره». [3] .
عنوان مقدس «ثار الله»، در ادبيات شعري و مرثيه، همچنان در زمينه کارهاي خطاطي، نقاشي، طراحي و پوستر هم جاي خاصي داشته و منبع الهام بخش براي هنرمندان مکتبي بوده است.حتي هنرمندان قاليباف هم از آن بهره و فيض بردهاند.قالي «ثار الله»، اثربرجسته استاد سيد جعفر رشتيان، نمونهاي از آن است.اين قالي که به مساحت 18متر مربع، در مدت 8 سال بافته شد، تداعي کننده عاشوراي حسيني است.در حاشيه فرش، نماي هفت شهر مذهبي مسلمانان است و در متن آن، خيام سوخته در ميان شعلهها و درميان فرش، عبارت «ان الحسين مصباح الهدي و سفينة النجاة» نقش بسته و فرياد سرخ مظلوميت، در گره گره اين اثر ارزنده به گوش جان ميرسد. [4] اين نقاش و مينياتوريست در سال 1367 ش از دنيا رفت.
|