از جمله گروههايي که به اسلام ضربه بسيار زده‏اند و در زيارت عاشورا مورد لعنت‏اند، «آل زياد» ند (و العن... آل زياد و آل مروان الي يوم القيامه).نسل ناپاک‏ «زياد»، دستشان به‏خون عترت پيامبر آميخته است.عبيد الله بن زياد که والي کوفه و بصره بود و امام حسين رادر کربلا کشت، فرزند همين زياد است.مادر زياد، سميه نام داشت، از زنان زناکار صاحب‏پرچم.زياد از طريق آميزش نامشروع و زنا توسط غلام سميه به نام‏ «عبيد ثقفي‏» به دنيا آمد.زياد را زياد بن عبيد مي‏گفتند.از بدعتهاي معاويه، آن بود که بر خلاف حکم پيامبر، اين زنا زاده را به دودمان بني اميه ملحق ساخت و از آن پس او را «زياد بن ابي سفيان‏» مي‏گفتند. [1] اين موضوع که به‏ «مساله استلحاق‏» معروف است، در سال 44 هجري انجام‏ گرفت و مورد اعتراض بسياري از بزرگان از جمله سيد الشهدا بود که در نامه‏اش به ‏معاويه، اين کار را در رديف کشتن حجر بن عدي و عمرو بن حمق، آورده [2] و او رانکوهش کرده است.پس از انقراض امويان، مردم زياد را به اسم مادرش سميه يا به نام ‏پدري ناشناخته، زياد بن ابيه (زياد، پسر پدرش) مي‏خواندند. [3] امام حسين‏ «ع‏» روز عاشورا در يکي از خطبه‏هايش جمله‏ «الا و ان الدعي بن‏الدعي...» دارد، که اشاره به ناپاک زادگي ابن زياد و پدرش زياد است که هر دو نسبي ‏پست و آلوده داشتند و عبيد الله هم از کنيز زنا کاري به نام مرجانه به دنيا آمده بود و به‏ «ابن‏مرجانه‏» مشهور بود.حاکميت ‏يافتن کسي چون پسر زياد، فاجعه‏اي بود که عزت و کرامت مسلمين و عرب را نابود کرد.زيد بن ارقم وقتي در کوفه شاهد آن بود که ابن زياد بر لبهاي سر بريده ابا عبدالله‏ «ع‏» مي‏زند، گريه کنان و با اعتراض برخاست و از مجلس ‏بيرون آمد و مي‏گفت: اي جماعت عرب!از اين پس برده شده‏ايد.پسر فاطمه را کشته و پسر مرجانه را به امارت پذيرفته‏ايد... [4] در همان ايام، آل زياد بعنوان گروهي فاسد و شيطاني به شمار مي‏رفتند.حتي يکي از شهداي کربلا به نام مالک بن انس مالکي يا انس بن‏حارث کاهلي در رجزي که در ميدان مي‏خواند، يکي از ابيات آن چنين بود: آل علي شيعة الرحمان آل زياد شيعة الشيطان [5] . آل زياد، طبق روايات، دلهايي مسخ شده، دودماني ننگين و مورد خشم بودند و روز عاشورا را به خاطر کشته شدن حسين بن علي، مبارک دانسته و به شادماني روزه‏ مي‏گرفتند. [6] نيز «آل زياد» نام سلسله‏اي از خلفاست که از نسل زياد بن ابيه بودند و از سال 204 تا 409 هجري بر يمن حکومت کردند.آغاز حکومتشان از زمان هارون الرشيد بود و ماموريتشان سرکوبي علويان آن ديار. [7] .